2015 Sonbaharında, Düzce’de de hissedilen şiddetli bir lodos fırtınasına şahit olmuştum. Henüz soğuk kendini hissettirmiyordu. Sobalar yanmıyordu; dumanın ev içlerine dağılması, karbonmonoksit zehirlenmelerine yol açması ihtimali yoktu. Deniz ulaşımında aksaklıklar, teknelerin zarar görmesi gibi olaylar Düzce’de görülemezdi… Ilık Güneybatı rüzgarının şiddetini artırdığı o öğleden sonra saatlerinde Gölormanı köyünden arabamla geçmekteydim. Köyün göle bakan düzlüğünde, top sahasınında yer aldığı çimenler üzerinde koşturmakta olan çocukları gördüm. Keyifli bir halleri vardı; tereddüt etmeden elimde kamerayla oraya yöneldim… O sırada rüzgar şiddetini alabildiğine arttırdı. Çocuklar futbol oynamayı bırakıp rüzgarla eğlenmeye başladılar. Kollarını iki yana açtıklarında rüzgarla dolan montları onları geriye savuruyor, kahkahalarla yere yuvarlanıyor, taklalar atıyorlardı. Ben de ayakta kalmakta zorlanıyor, onlarla birlikte savruluyordum… Bir ara aşağıdaki fotoğrafı çekmeyi, çocukların o keyifli halini yansıtmayı başardım… Bu fotoğraf bana,ünlü İngiliz ressam Joseph Mallord William Turner’ın, denizde bir kış fırtınasını konu edindiği (Snowstorm) eserini ve ilginç deneyimini hatırlatır: 1842 tarihli çalışmasında çılgın ressam, limanın açıklarında sığ sularda fırtınaya yakalanan gemideki manzarayı resmetmek için o atmosferi yaşamak istemiş ve dört saat süreyle kendisini geminin direğine bağlatmıştı. O tarihte 67 yaşında olan ressam, öleceğini düşünmek dahil çok farklı bir deneyim yaşamış ama fırtınanın gerçek ruhunu deneyimlemeyi başarmıştı. Turner’ın ortaya koyduğu o eser, modern soyut resmin ilk önemli örneklerinden biri kabul edilir. Evet, fırtınalar, insan yaşamı üzerinde tuhaf etkileriyle doğanın kopmaz bir parçası