acayip şeyler oluyor… hisler hükümsüz kılınıyor… dünyanın hallerinden akıllar karışıyor… hüzün ve gözyaşı dünyanın çok yanında… yok olası emperyalizm tüm haritalarda… sömürenler; dünyanın adaletini, mekanizmasını, doğallığını, aşkını, çerçevesini, barışını yerle bir edenler hep düğmeye basıyor… kapitalizm, emperyalizm ne derse ona göre dağılıyor hayatlar…

oysa yapacak çok şey var… karmaşa, küresel sistemin istediği şey… sakin olmak ve hissediş en güçlü direniş… aksi hallerde sömürenler çok seviniyor…

bilim ve sanat gibisi yok. dans ve sevgi gibisi yok… “ruhsuzluk” berbat şey…. Sömürenlerin oyunlarını bozmak onurlu yönelim… dünyayı ritmine döndürmek büyük devrim...

televizyonlarda finans / ekonomi programlarını; borsa, altın, euro, dolar rakamlarını ve o ilkel grafikleri görmek herkesi avutuyor... dünyadaki kargaşaları yaratan, çok tüketimi ve çok üretimi belirleyen, eşit olmayan paylaşımlar tasarlayan ve durmadan mülkiyete yönelten sömürücü ekonomiler herkes için yeni kimlikler tasarlıyor... aynalar ruhumuza dolanıyor. oysa birileri bu programları sıkı biçimde takip ediyor... böyle oldukça dünyanın her yerinde yerkürenin kaynaklarını çılgınca tüketenler yeni haritalar çizip, yeni ölümler ve açlıklar planlıyorlar...

işte bu oyunları ve dünya seçkinlerinin ekonomik grafiklerin reddedin, önemsemeyin, izlemeyin...

şunu herkes çok iyi bilsin… herkes önce kendini bilsin… kimse durduğu yerden rollere bürünmesin. Oyun vasat. oyunu oynayanlar iyi değil… bunu etrafındaki coğrafyadan görmelisin. nasıl geçiyor zaman bu coğrafyada… bu coğrafyada aslında zaman geçmiyor, bazen duruyor, bazen akıyor… ama zaman bu coğrafyada belli belirsiz halleriyle asıl hükmünü hep yakalıyor…

herkes mültecilerin fotoğraflarını konuşuyor... oysa o fotoğraflar global düzenin eseri… ama kimse bundan söz etmiyor. kimse kapitalizmden söz etmiyor... kimse faşizmi konuşmuyor... kimse sömürücülerin oyunlarını anlatmıyor... ideolojisizler, ortada dolananlar, etik yaşamayanlar ve hayatı kapitalizm olanlar da bu suçlara ortak... palavralara kafalar tok... yıllardır böyle ve yıllardır kapitalizmin oyunlarını söylüyorum...

İşte bunlar için herkes; yaşam tarzının, felsefesinin, hayata bakışının, sanatının, ne kadar kapitalist olmadığını anlatsın...

barışı anlatın, kentlerinizdeki yaşamı yavaşlatın, tüketmeden yaşayın, ekonomiye ve popülizme bakmayın.

zamanları ve mekanları yorumlayın…

madonna’yı tanıyın…

dünyanıniYiliği için anarşist olduğunuzu açıklayın…

bütün bunlar tılsımdır;

şıklatın parmaklarınızı,

ve emperyalizm dağılsın….