Hayata karakter lazım
Sabri Özdemirbu tuval, bu fırça,
bu plak, bu pikaP
bu tuhaflık, bu kitap,
bu gözlük, bu rüYa
bu ışık, bu bakıŞ
bu sözcük, bu tanım…
kLimt ! bize renk lazım
klimt ! bize “sArı” lazım
echer! karakteri dağılmış adamları toplayalım
echer !persfektifi yap’bozalım…
teknolojiyi yöneten felsefeyi içselleştir tatlım
yavşaklaşmayalım
y a V a ş L a Y a L ı m
hadi baKalım
dansa kalkalım
kadeh kaldıralım
kapitalistleri atLayalım
kargaları ve kirpiLeri tanıYalım
karakteri dağılanlara “şuBat” dağıtalım…
karakteri olmayanlara kopya hayatlar yontalım…
senkronize karakterler dokuyalım
kalem açan çakıya saygı duyalım
mizahtır benim mizacım,
mizah yapalım
mizah yapalım
mizah yapalım
benbir mektup yazarıyım
postacıları tanırım ve puLLara aşığım
saçlarına soL anahtarı olsa
besteLere sırıLçıplak şiirler katarım
sek’sek dizeler saçarım
kitaP sayfaları açarım
ama şimdilik o bakkaldan mürekKep arıYorum
şimdilik kurabiyeler yapıyorum
kek yapıyorum
boyalı boyasız dergilere yazıyorum
italya’da birkaç gece kalmak istiyorum
zar’zor zar atıyorum
iSabelle için sözüm var, zAz dinliyorum
aşk için buradayım
bunun için buradasın…
bardakları topla sinyorita
maskeleri de beraber toplansın hayatın
“çavbella” aşkım !
berlin ve profesör efsane sahnesinde zamanın
. . . . .
aşka karakter lazım
dünyaya karakter lazım
hayata karakter lazım…